تفسیر سوره انشقاق
تفسیر سوره انشقاق
بسم الله الرحمن الرحیم
«يا أَيهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ(الانشقاق/6) ؛ اي انسان! تو با تلاش و رنج بسوي پروردگارت ميروي و او را ملاقات خواهي کرد!» «فَأَمَّا مَنْ أُوتِي كِتَابَهُ بِيمِينِهِ(الانشقاق/7)؛ پس کسي که نامه اعمالش به دست راستش داده شود،»«فَسَوْفَ يحَاسَبُ حِسَابًا يسِيرًا(الانشقاق/8) ؛ بزودي حساب آساني براي او ميشود،» و«َينْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا(الانشقاق/9) ؛ و خوشحال به اهل و خانوادهاش بازميگردد.» « وَأَمَّا مَنْ أُوتِي كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ(الانشقاق/10) ؛ و اما کسي که نامه اعمالش به پشت سرش داده شود،» « فَسَوْفَ يدْعُو ثُبُورًا(الانشقاق/11)؛ بزودي فرياد ميزند واي بر من که هلاک شدم!»« وَيصْلَى سَعِيرًا(الانشقاق/12)؛ و در شعلههاي سوزان آتش ميسوزد.» «إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا(الانشقاق/13)
چرا که او در ميان خانوادهاش پيوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود!»« إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يحُورَ(الانشقاق/14) ؛ او گمان ميکرد هرگز بازگشت نميکند!» « بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا(الانشقاق/15) ؛ آري، پروردگارش نسبت به او بينا بود (و اعمالش را براي حساب ثبت کرد)!»
پیام ها:
1- انسان در حرکت به سوی خداست. «يا أَيهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ»(چنانکه در جای دیگر می فرماید: « انّا للهِ و انّا الیه راجعون»(بقره، 156)
2.انسان در مسیر حرکت به سوی خدا با مشکلات بسیاری روبه رو ست. « إنّکَ کادِحٌ الی ربّک»
3. خداوند در تاریخ و جوامع قوانینی ثابت قرار داده است که همه از آن تبعیت می کنند؛ نه می توانند توقف کنند و نه به عقب باز گردند و یا به سویی دیگر روند.«کادح الی ربّک کدحا»
4.پایان حرکت انسان، رسیدن به خداوند است.«فملاقیه»
5. اعمال انسان در دنیا ثبت شده و در قیامت به صورت مکتوبی و مستند به او ارائه می شود.«اوتیّ کتابه»
6. در قیامت حساب مردم گوناگون است و خوبان حسابی آسان دارند.«حسابا یسیرا» ( و تبه کاران حسابی سخت)«حسابا شدیدا»(طلاق 8)
7- به شادی های دنیوی مغرور نشوید که می گذرد، به شادی های پایدار قیامت فکر کنید. ( اگر امروز به خاطر فرمان الهی از بعضی لذت های خانوادگی صرفنظر کردیم و برای جهاد یا تحصیل علم یا خدمت از خانواده دور شدیم، در آینده جبران خواهد شد.)«ینقلب إلی أهله مسرورا»
8-در روزی که برخی از یکدیگر فرار می کنند. « یومَ یفرّ المرءُ من اخیه….» آن که حسابش آسان و جایگاهش بهشت باشد، به سوی خانواده اش باز می گردد. « ینقلب إلی أهله مسرورا» (شاید فراریان از یکدیگر، مراد کافران باشند.)
تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، جزء 30، ج10، ص 427-428.