ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکمت14نهج البلاغه

یاران بیگانه 
و قالَ(ع) مَن ًیَبَعَهُ الأقرَبُ اُتِیحَ لَهُ الأبعَدُ ؛ کسی که خیشان بسیار نزدیک رهایش سازند، به وسیله [بیگانه]بسیار دورتر یاری خواهد شد.
ضََِّعَهُ: ضایع و تباه کرد او را
اُتیحَ: مهیا شد، فراهم شد.
در این حکمت امام(ع) به افرادی که مورد بی مهری اقوام و بستگان نزدیک خود قرار می گیرند، دلداری و امیدواری می دهد که از رحمت خدا مأیوس نباشند، چون خداوند راه دیگری به روی ایشان می گشاید که بیگانگان آغوش محبت را به روی او می گشایند. 

حکمه284
فضیله علم
وَ قالَ (ع) قَطَعَ العِلمُ عُذرَ المُتَعَلِّلینَ؛ دانش، راه عذر تراش را بر بهانه جویان بسته است.»

#حکمت_35
#عاقبت_آرزو_های_طولانی
و قالَ(ع) : مَن أطَالَ الأمَلَ أسَاءَ العَمَلَ؛ هر که آرزو را دراز گردانید کردار را بد نمود.»
اَطَالَ: دراز گردانید.
الآَمَلَ: آرزو
شکی نیست که آرزو ها، انگیزه حرکت و عمل انسان برای هر گونه فعالیت است. اما نباید آرزوها از حد اعتدال خارج شود. از این رو می بینیم امام (علیه السلام) می فرماید: کسی که ارزویش را طولانی کند، به دنیال کردار زشت می رود.

#حکمت_27
#برترین_زهد
و قالَ (ع) : أفضَلُ الزُّهدِ إخفاءُ الزُهدِ ؛ نیکوترین پارسایی، پنهان داشتن آن است.
أفضَلُ : برترین
إخفاءُ: پنهان داشتن.
امام علی(ع) زهد واقعی، بلکه برترین نوع زهد را پنهان داشتن زهد می داندآن که زاهدانه زندگی می کند، اما به دنبال آن نیست که خود را زهد و عابد نشان دهد و چه بسا دیگران هم به زهد او اگاه نباشند، از زهد برتری برخوردار است.

#الحکمه_282
آفه الموعظه وَ قالَ (ع) بَینَکُم وَ بینَ الَوعِظَهِ حَجابُ مِنَ الغِزهِ؛ غرور آفت پند پذیری، میان شما و پند پذیری پرده ای از غرور و خود خواهی وجود دارد. »