ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

#بهترین_زاد_و_توشه

با زانوی ادب و تواضع در مقابل قرآن می نشینم، احساسی گرم و محبت آمیز مرا به سوی خود فرا می خواند پنجره ای تا ملکوت به رویم گشوده می شود هر لغتی از آن، چون گلواژه ای بر لبانم بوسه میزند و آهنگ دلنشینش گوشم را به نوازش در می آورد.
قلبم تا ملکوت به پرواز می آید و اشتیاقی از درون مرا به سوی خود می کشاند ؛ چون پرنده ای آزاد و رها در بوستان آن به پرواز در می آیم ناگهان صدایی مرا متوجه خود می کند «فَإِنَّ خَيرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْبَابِ ؛زاد و توشه تهيه کنيد، که بهترين زاد و توشه، پرهيزکاري است و از من بپرهيزيد اي خردمندان.»( بقره (2) ، آیه 197 .)
عازم سفر باش توشه و زاد خود بردار که دیگر جایی برای ماندن نیست باید برگردی قطار عمر بر روی ریل زند گی در حرکت است.
من در خیال خود در سیر باطنی بودم و خیالی به بازگشت نبود که از پرواز باز می ایستم نا گاه متوجه می شوم در عالمی دیگر هستم به خود می آیم آیه ای از بوستان قرآن در قلبم حک می شود .
«هَذَابَيانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًىوَمَوْعِظَةٌلِلْمُتَّقِينَ ؛ اين،بياني است براي عموم مردم؛وهدايت واندرزي است براي پرهيزگاران! »
(طه، آیه 12)