ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکایت از گلستان سعدی

پادشاهی را شنیدم به کشتن اسیری اشارت کرد. بیچاره در آن حالت نومیدی مَلِک را دشنام دادن گرفت و سَقَط گفتن، که گفته اند: هر که از دست جان بشوید، هرچه در دل دارد بگوید. مَلِک پرسید چه می گوید؟ یکی از وزرای نیک محضر گفت: ای خداوند، همی گوید« وَ الکظمیینَ الغَیظَ وَ العَافِینَ عَنِ النَّاسِ»مَلِک را رحمت آمد و از سر خون او در گذشت. وزیر دیگر که ضدّ او بود گفت: ابنای جنس ما را نشاید در حضرت پادشاهان جز به راستی سخن گفت. این ملک را دشنام داد و ناسزا گفت. ملک روی از این سخن در هم آمد و گفت: آن دروغ وی پسندیده تر آمد مرا، زین راست که تو گفتی، که روی آن در مصلحتی بود و بنای این بر خُبثی. و خردمندان گفته اند: دروغی مصلحت آمیز بِه که راستی فتنه انگیز. برطاق ایوان فریدون نوشته شده بود: جهان ای برادر نمانده به کس دل اندر جهان آفرین بند و بس مکن تکیه بر ملک دنیا و پشت که بسیار کس چون تو پرورد و کشت چو آهنگ رفتن کند جان پاک چه بر تخت مردن چه بر روی خاک

بازنویسی به قلم خودم

پادشاهی دستور کشتن اسیری را صادر کرد. شخص بیچاره که دستور کشتنش صادر شده بود، در حالت پریشانی و نا امیدی شروع به ناسزا گفتن به پادشاه کرد. بد گفتن که : هر کسی که از جان خود نا امید باشد و امیدی به زنده ماندن نداشته باشد ، هر چیزی که در درون داشته باشد به زبان می آورد پادشاه پرسید که او چه می گوید: یکی از وزیران که شخص خوبی در نزد پادشاه بود گفت: ای پادشاه او می گوید: «وَ الکَظِمینَ الغَیظَ وَ العافینَ عَنِ النَّاسِ» پادشاه دلش به حال او سوخت و از کشتن شخص صرفنظر کرد. وزیر دیگری که بد خواه او بود گفت: همپایگانی چون ما نمی توانند در نزد پادشاه جز سخن راست چیزی بگویند این به پادشاه ناسزا گفت. پادشاه از این سخن ناراحت شد و گفت: من از سخن دروغ آن شخص بیشتر راضی هستم ، از این سخن راستی که تو گفتی، که سخن او بر اساس مصلحت بود اما این سخن تو بر اساس بدخواهی بود. همان طور که اهل خرد و دانش گفته اند: سخن دروغی که از روی مصلحت باشد بهتر از سخن راستی است که با عث ایجاد جنگ گردد.

بر طاق ایوان فریدون نوشته شده بود:

? ای برادر جهان برای کسی نمی ماند دل باید به خداوند آفریننده جهان بست بر مُلک و مقام های دنیای تکیه نکن چون اشخاص بسیاری بر روی آن رشد یافتند و به مقام رسیدند اما همه را از میان برد وقتی که زمان مرگ فرا رسد فرقی ندارد چه بر جاه و جلال و مقامی بالا باشی ، چه شخصی باشی از نظر مقام و مال در جایگاه پائین سَقَط گفتن: بدگفتن ابنای جنس: همقطاران، همپایگان خُبثی: آن را روی در مصلحت است و این را بر وحشت پا: دروغ مصلحت آمیز به از راست فتنه انگیز: نسخه لرد گرینوی: به که راستی جنگ انگیز در آن حالت: در حالت نومیدی: نسخه لرد گرینوی: نومیدی به زبانی که داشت همی گوید: می گوید وزیر دیگری ضد او بود گفت: وزیر دیگر گفت پادشاهان:پادشاه این: او، این مرد

?گلستان سعدی . ??☀️☀️??☀️☀️??☀️☀️

تأملی در معراج السعاده

ترکیب انسان از جسم و نفس

هر شخصی از دو چیز آفریده شده است. یکی بدن ظاهریش که به آن تن می گویند و از گوشت، پوست، استخوان، رگ و غیر اینها تشکیل شده است که از جنس مخلوقات عالم مادی و از نوع عالم جسمانیات می باشد. اما اصل آن از عناصر چهارگانه ای چون«خاک، آب، باد و آتش» است . به طوری که هر شخصی می تواند با چشم ظاهری آن را ببیند. اما ترکیب دوم «نفس» است که به آن روح، جان، عقل و دل نیز می گویند که آن ذاتی است، از عالم غیر دنیایی و ظاهری به نام ملکوت و گوهری با ارزش از جنس فرشتگان و عقل های قدیسه و از نوع مجردات که ، خداوند بنابر حکمت و قدرت خویش بین آن و بدن ظاهری ارتباط برقرار نموده و او را ملزم به علاقه به بدن کرده و در تن زندانی شده است تا زمان و اجلی معین که در آن هنگام علاقه خود را از بدن قطع نماید و به عالم خود باز گردد. این نفس با چشم ظاهری دیده نمی شود بلکه با بصیرت باطنی پس زمانی که سخن از نفس، روح، جان، عقل، انسان و آدم شود منظور همین نفس می باشد؛ چرا که حقیقت انسان و آدم تنها همین است. بدن وسیله ای است برای نفس که بایدکارها و امورهایی را که مأمور شده انجام دهد. اکنون شناختن حقیقت بدن چیزی است آسان چون از جنس محسوسات و مادیات است و اما نفس چون از جنس مادیات نیست بلکه از جنس مجردات است پس در این عالم قابل شناخت نیست. ??

مشارطه مراقبه، محاسبه
یکی از امور بسیار مهم برای شخص تلاشگر در راه خدا مشارطه است. مشارطه یعنی اینکه از ابتدای روز که از خواب بر می خیزد با خودش شرط کند که امروز بر خلاف رضایت و فرمان خداوند کاری انجام ندهد ؛ اگر چه در ابتدا ممکن است برایش کمی سخت باشد اما اگر تلاش کند متوجه می شود که آن قدر هم سخت نیست.
پس از مشارطه مراقبه است یعنی باید مراقب باشی در طول روز با آن شرطی که با خدای خود بسته ای وفا نمایی و پایبند باشی و اگر در فکرت افتاد که کاری بر خلاف رضایت خداوند انجام دهی متوجه باش که این از لشکریان شیطان است که وارد قلب تو شده است و مانع از این است که تو را از توجه به شرطت باز دارد پس او را لعنت کن و بگو صاحب نعمتم این همه امکانات در اختیار من قرار داده است و به من توجه کرده است شایسته نیست که من بخواهم بر خلاف رضایت او کاری انجام دهم و به شرطم وفا نکنم . در همین حالت باش تا شب به محاسبه خود بپرداز . محاسبه آن است که نفس خود را حساب بکشی که آیا امروز به شرطم وفا کرده ام یا اینکه نه آن را فراموش کرده ای یا خیانت کرده ای؟

منبع: بازنویسی از شرح چهل حدیث امام خمینی(ره)

دلخوشی کوچک

دلخوشی کوچک یعنی اینکه بدانیم با وجود بیماری پدر، بیماری مادر، زمین خوردن خودم از ابتدای شروع سال جدید، فوت مادربزرگ دو سه روز قبل از روز سیزده ،  یک ماه بعد فوت دوست، دوباره یک ماه بعد فوت دوست، دوباره یک ماه بعد فوت مادر زن دایی، بعد یک ماه بعد فوت مادر بزرگ. یک دلخوشی کوچک دیگر کسب رتبه در مسابقه وبلاگ نویسی دفاع مقدس در کنار این مصیبت ها و دلخوشی های کوچک یک دلخوشی بزرگتری است ، به نام خدا که اگر این دلخوشی های کوچک گرفته شد، آن دلخوشی بزرگ همیشه ماندگار است ورهایمان نمی کند، کاش کمی بیشتر توجه خود را به این دلخوشی که هیچ گاه رهایمان نمی کند، بیمار نمی شود و .. بیشتر کنیم.