ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکمت 64

از بخشش اندک خود شرمگین نباش

«وَقالَ(ع) : لَا تَستَحیِ مِن أعطاء القَلِیلِ فَإنَّ الحِرمَانَ أقَلُّ مِنهُ؛ از بخشیدن اندک شرم مکن؛ زیرا نومید کردن کمتر از آن(و به شرمندگی سزاوارتر است)

☀️واژگان مهم:

لَا تستَحیِ: خجالت نکش، شرم مکن إعطَاء: دادن، بخشیدن اَلحِرمَان: محرومیت، نا امیدی اَقَلُّ: کمتر

☀️چکیده مفاهیم:

بر اساس بیانت حضرت علی(ع) اگر کسی نمی تواند نیاز کسی را به طور کامل برطرف کند ، به خاطر اینکه شرمنده طرف مقابل می شود از کم بودن کمک خود ، از همان کمک کم نیز دریغ نورزد؛ زیرا با همین کمک اندک خویش حداقل می تواند مقداری از نیاز شخص نیازمند را برطرف کند. بنابر این بخشیدن هر چند اندک بهتر است از نبخشیدن جایگاه نبخشیدن و نا امید کردن نیاز مند، از جایگاه بخشش کم نیز پایین تر است.

☀️نکته ها: 1-این حکمت به احساس شرمندگی و خجالت اشاره می کند که فرد به خاطر بخشش کم بدان دچار می شود . این احساس ناشی از یک تفکر غلط است که همان تفکر «هیچ یا همه» است. بر این اساس شخص فکر می کند که باید یا همه را به طور کامل بدهد یا از انجام آن چشم پوشی کند. به خاطر این تفکر از کارهای خیر بسیاری که سبب آثار مثبتی برای دیگران می گردد. محروم می کند. 2- در بسیاری از مواقع ممکن است کار ی که در نظرمان اندک است برای نیاز مند بسیار با اهمیت باشد ، پس نباید به این دلیل که این کار و کمک خود را کوچک می بینیم خود را از انجام دادن آن محروم نمایم. شاید همین کار کوچک گره بزرگی از کارهای او را باز کند. 3- چه بسا همین کارهای کوچک و توانایی های کم با استقامت و تداوم نتیجه ای ارزشمند بدهد.

☀️پیام ها:

هر حیا و شرمی مناسب نیست کمک و بخشش ما هر چند اندک آثار خوبی برای نیازمند و ما به دنبال دارد . نبخشیدن چیز اندک از روی حیاء و شرمساری یعنی محروم ساختن دیگران و خودمان از برکات این بخشش.2- همه افراد جامعه در حد توان خویش باید در رفع مشکلات و معضلات جامعه تلاش نمایندو بخشش های کم خویش را کوچک نشمارند؛ چرا که با همان بخشش اندک گره های بسیاری گشوده می شود. 3- کمک شایسته و کامل آن است که تمام نیازهای طرف مقابل را برطرف کرد ولی چنانچه امکان آن فراهم نبود نباید خود را از ثواب و طرف مقابل را از کمک در حد ممکن، بی نصیب ساخت. ??☀️☀️??☀️☀️??☀️☀️?? ?محمد رضا زاده جویباری و همکاران، برگزیده راه روشن، ص156-157.