ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

ادامه علل قیام عاشورا
* عدم بیعت با یزید
یکی از علل قیام امام حسین( علیه ا لسلام ) عدم بیعت با یزید می باشد ، این عامل بیعت در اواخر زمان معاویه بود که عامل فرعی در قیام حضرت بود ؛ ا لبته تاثیر مهمی در حرکت آن حضرت داشت . هدف نهایی از نهضت مقدس امام حسین (علیه السلام) مبارزه و عدم بیعت با ستمگری چون یزیدبن معاویه بود که امام حسین (علیه السلام) در مورداو به فرماندار مدینه فرمود : «یزید فردی فاسق ،آدمکش و بی پروا است» امام حسین (علیه السلام) از بیعت با یزید سرباززد زیرا بیعت با یزید به معنی تایید بدعت بزرگی همچون تأسیس رژیم سلطنتی بود که معاویه آن را پایه ریزی کرده بود ، براثر تشدید فشار حضرت در 28 رجب از مدینه خارج شد و در سه شعبان وارد مکه شد به خاطر اجتماع قریب الوقوع حجاج درمکه بودکه فرصت مناسبی برای ابلاغ پیام امام حسین (علیه السلام) بود .
نهضت امام حسین (علیه السلام )تا اینجا ماهیت عکس العملی منفی داشت زیرا حکومت یزید ازاو با فشار بیعت می خواست و حتی اگردعوت کوفیان نبود باز امام حسین (علیه السلام) با یزید بیعت نمی کرد . امام حسین (علیه السلام) نیز حاضر بود کشته شود ولی بیعت نکند زیرا خطر بیعت خطری بودکه متوجه اسلام بود نه متوجه شخص او ، یزید هم شخصی گناهکار بود که اگر امام حسین (علیه السلام) با او بیعت می کرد به معنای کمک به گناهکار محسوب می شد درحالی که قرآن از کمک به گناهکار نهی کرده است واز طرفی هم بیعت با یزید به معنی از دست دادن تمام زحمات پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) و حضرت علی (علیه السلام ) وبرادرشان امام حسن (علیه السلام ) بود . خلافت یزید به حدی فاجع آمیز بود که امام حسین (علیه السلام) آیه استرجاع را به زبان جاری ساخت و فرمود: « إنَّ الله و إنا إ لیه راجعون و علی الاسلام السلام اذا قد بلیت الامة بداع مثل یزید ؛ باید با اسلام خداحافظی کرد که امت اسلامی به فرمانداری چون یزید گرفتار آمده است » امام (علیه ا لسلام) برای مبارزه با چنین عنصری به پا خاست و فرمود :
«من رأی سلطاناًجائراًمستحلاً لحرم الله ، ناکثاً لعهدالله ،مخالفاًبسنةرسول الله یعمل فی عبادالله بالاثم والعدوان ظلم یغیره علیه بفعل ولا قول کان حقاً علی الله اِن یدخله مدخله ؛ هر که فرمانروای ستمگرراببیند که حرامهای خدارا حلال می -شمارد پیمان خدا را می شکند ، با سنت رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم ) مخالفت کرده در میان بندگان خدا باگناه و تجاوز رفتار می کند و با کردار و گفتار خود بر او نشورد بر خداست که او را در جایگاه پست و عذاب آور آن ستمگر آورد» .
بدین طریق امام حسین (علیه ا لسلام )آیین مبارزه با فساد را رواج داد.
منبع:

1. محمد ، محمدی اشتهاردی ، امام حسین (علیه السلام) ، آفتاب تابان ولایت ، چاپ دوم ، قم ، روحانی ، بی تا ، ص199 .
2.احمد ، اعثم کوفی ، الفتوح ، ص826 .
3. مهدی ، پیشوایی ، سیره پیشوایان ، چاپ اول ، قم ، مؤسسه امام صادق( علیه السلام) ،1377 ، ص1 .
4 .خسرو ، تقدسی نیا ، حماسه کربلا ، چاپ دوم ، قم ، ائمه ، بی تا ، صص45- 6 .
5 . محمد باقر، مجلسی ، بحارالانوار ، محمد باقر ، بهبودی(محقق) ، جلد5 ، چاپ دوم ، تهران ، اسلامیه ،1366، ص326.
6. محمد بن جریر، طبری ،تاریخ طبری ، ص215 .