اهمیت شب قدر
امام باقر علیه السلام :
لاتَخفى عَلَينا لَيلَةُ القَدرِ ، إنَّ المَلائِكَةَ يَطوفونَ بِنا فيها .
شب قدر بر ما پوشيده نمى مانَد. فرشتگان در آن شب، گِرد ما مى چرخند.
تفسير القمّي ج ۲ ص ۲۹۰
امام باقر علیه السلام :
لاتَخفى عَلَينا لَيلَةُ القَدرِ ، إنَّ المَلائِكَةَ يَطوفونَ بِنا فيها .
شب قدر بر ما پوشيده نمى مانَد. فرشتگان در آن شب، گِرد ما مى چرخند.
تفسير القمّي ج ۲ ص ۲۹۰
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
« الْحَاقَّةُ؛ (روز رستاخيز) روزي است که مسلما واقع ميشود!» (1) «مَا الْحَاقَّةُ؛ چه روز واقع شدني!»(2) « وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ؛ و تو چه ميداني آن روز واقع شدني چيست؟!»(3) «كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ؛ قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهي را انکار کردند (و نتيجه شومش را ديدند)!»(4) «فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيةِ ؛ اما قوم «ثمود» با عذابي سرکش هلاک شدند!»(5)
پیام ها:
1- قیامت روزی بس بزرگ و هولناک است .» الحاقّهُ ما الحاقّه»
2-قیامت جز از راه وحی، قابل شناخت نیست. « وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ»
3-تکذیب کنندگان قیامت گرفتار قهر الهی در دنیا می شوند«كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ…. فَأُهْلِكُوا»
4- قیامت حادثه ای کوبنده و هولناک است.«القارعه»
5- تمام کیفرها در قیامت نیست، کیفر اقوامی در همین دنیاست.« فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيةِ»
6- تکذیب مقدمه طغیان و طغیان سبب نابودی است. «كَذَّبَتْ……. فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيةِ»
7- خصلت ها و رفتارها معیار دریافت خیر یا شّر است. «بِالطَّاغِيةِ»
تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ص195، جزء 29، ج10
امام صادق علیه السلام :
كَيفَ يَكونُ لَيلَةُ القَدرِ خَيرا مِن ألفِ شَهرٍ؟ قال: العَمَلُ فيها خَيرٌ مِنَ العَمَلِ في ألفِ شَهرٍ لَيسَ فيها لَيلَةُ القَدرِ.
«چگونه شب قدر بهتر از هزار ماه است؟»: عمل در آن شب بهتر از عمل در هزار ماهى است كه شب قدر در آنها نباشد.
الكافي ج ۴ ص ۱۵۷ ح ۴
مناسبتهای امروز :
انتشار نخستین روزنامه در ایران به نام «کاغذ اخبار» توسط «میرزا صالح شیرازی»[ شمسی ]
روزجهانی کارگر[ میلادی ]
شب قدر[ قمری ]
:tulip: برق امید وفور نعمت
:hibiscus:پرونده اش در دستان لرزان و پینه بسته اش خود نمایی می کرد، روزها را به امید امضایی هر روز کیلومترها می پیمود و به آنجا می رفت، اما با بهانه های جدید آنها رو به رو می شد.
:fallen_leaf:روز هایش به سختی می گذشت، فقر، قرض، بیماری بچه ها امانش را بریده بود، محمد تمام راها را امتحان کرده بود؛ اما کم آورده بود و خسته و نالان هر روز او را از اینجا به آنجا حواله می کردند.
:cherry_blossom:محمد تصمیمش را گرفته بود و مصمم بود که بالاخره کاری کند، فکری به ذهنش رسیده بود و می خواست وامی بگیرد؛ بلکه کارگاهی راه بیندازد، تا بتواند حداقل گوشه ای از مشکلاتشان را حل کند، شب رو روز این سو به آن سو می دوید؛ اما کسی به سخن و درد یک شخص زخمی توجهی نداشت، به اتاق رئیس که می رسید، به بهانه های مختلف او را بیرون می کردند.
:leaves:محمد به امید فرداها از این اتاق رئیس به آن اتاق رئیس می رفت؛ اما سرانجام کاری پیش نبرد.
:hibiscus: یادش به حدیثی افتاد که چند وقت قبل در جایی دیده بود، که در زمان حضور حضرت، وفور نعمت است، بر کارگزار و مسئولان سخت گیر و بر ضعفا و فقرا مهربان. همچنان که چراغ امیدی با این حدیث در دلش روشن شده بود، آنها را به امام زمان(عج) واگذار کرد و آرزو کرد کاش آن روز هر چه سریعتر فرا رسد.
:small_blue_diamond:امام جعفرصادق (علیهالسلام)
«المَهدی سَمِحٌ بِالمالِ شدیدٌ عَلی العُمّالِ رحیمٌ بِالمَساکینِ؛
:tulip:حضرت مهدی(علیهالسلام) بخشنده است و مال را به وفور می بخشد، بر مسئولان و کارگزاران بسیار سختگیر و بر فقرا و ضُعفا رئوف و مهربان است.»
:books: الملاحم و الفتن، ص ١٣٧
میدان مسابقه
امام حسن علیه السلام :
إنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ شَهرَ رَمَضانَ مِضماراً لِخَلقِهِ يَستَبِقونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إلى رِضوانِهِ، فَسَبَقَ فيهِ قَومٌ فَفازُوا وتَخَلَّفَ آخَرونَ فَخابُوا
خداى متعال، ماه رمضان را به عنوان ميدانى براى مسابقه آفريدگانش آفريد تا به وسيله فرمان بُردارى از خدا، به سوى رضاى الهى سبقت بگيرند. گروهى پيش افتاده، برنده شدند و گروهى هم عقب مانده ، محروم گشتند.
كتاب من لا يحضره الفقيه ج ۲ ص ۱۷۴ ح ۲۰۵۷
مناسبتهای امروز :
ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام[ قمری ]
امام علی علیه السلام :
وقَد وَكَّلَ اللّهُ عز و جل بِكُلِّ شَيطانٍ مَريدٍ سَبعينَ مِن مَلائِكَتِهِ، فَلَيسَ بِمَحلولٍ حَتّى يَنقَضِيَ شَهرُكُم هذا، ألا وأبوابُ السَّماءِ مُفَتَّحَةٌ مِن أوَّلِ لَيلَةٍ مِنهُ، ألا وَالدُّعاءُ فيهِ مَقبولٌ.
خداوند بر هر شيطان سركشى، هفتاد فرشته گماشت. او رها نمى شود تا اين ماهتان سپرى گردد. آگاه باشيد كه درهاى آسمان از نخستين شب اين ماه، گشوده اند و دعا در آن، پذيرفته است» .
كتاب من لا يحضره الفقيه ج ۲ ص ۹۸ ح ۱۸۳۷