بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ؛ و براي کساني که ايمان آوردند و اعمال شايسته انجام دادند، باغهايي از بهشت است که نهرها زير درختانش جاري است؛ و اين نجات و پيروزي بزرگ است!»(11)
«إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ؛ گرفتن قهرآميز و مجازات پروردگارت به يقين بسيار شديد است!»(12)
«إِنَّهُ هُوَ يبْدِئُ وَيعِيدُ؛ اوست که آفرينش را آغاز مي‌کند و بازمي‌گردان.»(13) «وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ؛ و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است.»(14) « ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ؛ صاحب عرش و داراي مجد و عظمت است.»(15) « فَعَّالٌ لِمَا يرِيدُ؛ و آنچه را مي‌خواهد انجام مي‌دهد!»(16)« هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ؛ آيا داستان لشکرها به تو رسيده است.»(17)
پیام ها:
1- قیامت، روز بروز و ظهور افکار و کردار آدمیان است. « یوم تبلی السرائر»
2- انگیزه ها و روحیات انسان در قیامت او، اثر دارند. « یوم تبلی السرائر»
3- قیات روز افشای اسرار وشرمندگی است:« تبلی السرائر» وانسان نیز برای کتمان یا جبران گذشته خود نمی تواند کاری بکند.«فماله من قوهٍ و لا ناصر«
4- رجعت انسان در قیامت، همچون رجعت آب بخار شده دریا، از آسمان به زمین است.«علی رجعه لقادر- و السماءذات الرجع»
5- ارزش هر وجودی وابسته به آثار و برکات آن است.«ذات الرجع- ذات الصدع«
6- قرآن، فرقان و جدا کننده حق از باطل است.نه رمان و غیر واقعی«انه لقول الفصل و ماهو بالهزل«
7- نیرنگ کفار، دائمی، سخت و حتمی است از آن غافل نباشید.«انهم یکیدون کیدا»
8- برخورد خداوند با انسان متناسب با اعمال اوست. اگر در راه خیر قدم بردارد خداوند هدایتش می کند«جاهدوا فینا لنهدینهم»(عنکبوت 69) و اگر دنبال کید باشد، گرفتار کید الهی می شود. «یکیدون کیدا واکید کیدا»
9- قرآن میزان تشخیص حق ازباطل است.»انّه لقول الفصل»
10-کافران با خدا طرفند و تدبیر خداوند سخت است.«یکیدون کیدا و اکیدو کیدا»
11-آنان مسلمانان را غافلگیر می کنند ما نیز آنان را غافلگیر می کنیم.«کیدون …اکید»
12- در برخورد با دشمن نه خود عجله کنید ونه از خدا عجله بخواهید. «فمهّل الکارین»
13- غفلت از دشمن هرگز ولی مهلت دادن مانعی ندارد.«امهلهم»
14- سعه صدر، شرط لازم برای رهبری است.«امهلهم»
15-مقدار مهلت به دشمن به قدری نباشد که فرصت را از شما بگیرد.»رویدا»
تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10، جزء 30، ص446.
پایان
الحمدالله رب العالمین