بهره از دنیا
امام علی علیه السلام :
لَيسَ لأحَدٍ مِن دُنياهُ إلاّ ما أنفَقَهُ على اُخراهُ .
هيچ كس را از دنيايش بهره اى نيست مگر آنچه را كه براى آخرتش انفاق كند.
غرر الحكم : ۷۵۱۶.
امام علی علیه السلام :
لَيسَ لأحَدٍ مِن دُنياهُ إلاّ ما أنفَقَهُ على اُخراهُ .
هيچ كس را از دنيايش بهره اى نيست مگر آنچه را كه براى آخرتش انفاق كند.
غرر الحكم : ۷۵۱۶.
انسان در طول تاریخ همیشه در حال انتخاب بوده است ، انتخاب هایی که سرنوشت او را رقم زده است چه انتخاب در زندیشخ و اعتقاد و چه انتخاب در امور کشورش. انتخابها در سرنوشت ما ثاثیر گذار است ، انتخابهایی که بر اساس عقل و منطق و اگاهی صورت گیرد می تواند سرنوشت رضایت بخشی را برای انتخاب کننده رقم بزند؛ اما انتخابی که بر اساس عدم آگاهی باشد سبب شکست برای آن شخص یا جامعه اش می گردد.
اکنون که دوباره در مرحله انتخاب سرنوشت ساز قرار گرفته ایم که می تواند کشور را به سقوط یا سعادت برساند. از آنجایی که همه ما خواهان رسیدن به سعادت و پیشرفت خود و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، هستیم پس چه بهتر که برای سعادت خود و جامعه انتخاب شایسته داشته باشم تا سعادت همگی ما در راستای آن انتخاب صحیح تأمین گردد.
امام صادق علیه السلام :
إنَّ المَرءَ يَحتاجُ في مَنزلِهِ وعِيالِهِ إلى ثَلاثِ خِلالٍ يَتَكَلَّفُها وإن لَم يَكُن في طَبعِهِ ذلِكَ : مُعاشَرَةٍ جَميلَةٍ ، وسَعَةٍ بِتَقديرٍ ، وغَيرَةٍ بِتَحَصُّنٍ .
مرد ، در [ اداره ] منزل و خانواده اش ، به سه خصلتْ نياز دارد كه بايد آنها را به كار گيرد ، اگر چه در سرشت او نباشد : خوش رفتارى ، گشاده دستىِ به اندازه ، و غيرت و ناموسدارى .
تحف العقول : ص ۳۲۲
الماس ها چیزهایی هستند که ما انسان ها آن ها را ارزشمند می دانیم، از آن ها مواظبت می نمایم؛ استفاده تزئینی و زیبایی می نمایم؛ اما الماس های دیگر است که جنس زیباییشان متفاوت تر است.
جنسشان حس خوب نزدیکی با خدا است که این الماس ها ، الماس های دعا و مناجات می باشند و ما را به سمت خداوند می کشاند تا ارتباطمان را قوی نمایند و جان و روحمان را به درخشش ، جلا و ذوق رفتن به سویش وا می دارد..
کاش این لحظات را بیشتر دریابم.
امام علی علیه السلام :
لِكُلٍّ عَلَى الوالي حَقٌّ بِقَدرِ ما يُصلِحُهُ و لَيسَ يَخرُجُ الوالي مِن حَقيقَةِ ما ألزَمَهُ اللّهُ مِن ذلِكَ إلّا بِالِاهتِمامِ وَ الِاستِعانَةِ بِاللّهِ وتَوطينِ نَفسِهِ عَلى لُزومِ الحَقِّ، وَ الصَّبرِ عَلَيهِ فيما خَفَّ عَلَيهِ أو ثَقُلَ.
هريك از تهىدستان را بر زمامدار، حقّى است به اندازهاى كه زندگىاش را سامان دهد و زمامدار، چنان كه بايد، از عهده آنچه خداوند بر او واجب كرده، برنيايد، جز با كوشش و يارى جُستن از خداوند و آماده كردن خويش بر همراهى حق و پايدارى در انجام دادن آنچه بر او آسان باشد يا دشوار.
نهج البلاغة : الكتاب ۵۳
صفات پيشواى حق
امام علی علیه السلام :
لا يَنبَغي أن يَكونَ الوالي عَلَى الفُروجِ وَالدِّماءِ وَالمَغانِمِ وَالأَحكامِ وإمامَةِ المُسلِمينَ البَخيلَ؛ فَتَكونَ في أموالِهِم نَهمَتُهُ ولَا الجاهِلَ؛ فَيُضِلَّهُم بِجَهلِهِ ولَا الجافِيَ؛ فَيَقطَعَهُم بِجَفائِهِ، ولَا الحائِفَ لِلدُّوَلِ؛ فَيَتَّخِذَ قَوما دونَ قَومٍ ولَا المُرتَشِيَ فِي الحُكمِ؛ فَيذَهَبَ بِالحُقوقِ، ويَقِفَ بِها دُونَ المَقاطِعِ ولَا المُعَطِّلُ لِلسُّنَّةِ؛ فَيُهلِكَ الاُمَّةَ .
ـ در توصيف پيشواى حق ـ: مىدانيد كه شايسته نيست بخيل، بر ناموس، جان ها، غنيمتها، احكام و پيشوايىِ مسلمانان، ولايت يابد تا در مالهاى آنان، حريص گردد ؛ و نه نادان، تا به نادانى خويش، مسلمانان را به گمراهى بَرَد و نه ستمكار، تا به ستم، عطاى آنان را بِبُرد؛ و نه بى عدالت در تقسيم مال، تا به گروهى ببخشد و گروهى را محروم سازد؛ و نه آن كه به خاطرِ حكم كردن، رشوه ستانَد، تا حقوق را پايمال كند و آن را چنان كه بايد، نرساند و نه آن كه سنّت را ضايع سازد و امّت را به هلاكت در اندازد .
:books: نهج البلاغة : الخطبة ۱۳۱