کرامت های شیعه
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
یکی از کرامتهای شیعه، قبور و مزارهای امامزادگان است؛ لذا نباید از زیارت آنها غافل باشیم و خود را اختیاراً محروم سازیم!
? در محضر بهجت، ج٢، ص٥٥
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
یکی از کرامتهای شیعه، قبور و مزارهای امامزادگان است؛ لذا نباید از زیارت آنها غافل باشیم و خود را اختیاراً محروم سازیم!
? در محضر بهجت، ج٢، ص٥٥
?دعا و عبادت از بارزترین ویژگیهای شخصیتی عالم عامل و عارف ربانی، حضرت آیتالله بهجت رحمهاللّه، بود.
?ایشان وقت را همچون طلا قیمتگذاری میکردند و برای تمام لحظههایشان برنامه داشتند. در تمام عمر شریفشان لحظهای را هم از دست نمیدادند.
?در این میان بیشتر ساعتهای شبانهروزشان به دعا و عبادت اختصاص داشت و نزدیک به دوازده ساعت طول میکشید.
✍️بهجتالدعاء، ص12
همیشه تاریخ شیعیان مورد تجاوز و تهاجم و آزار و اذیت درندگان تاریخ انسانیت بوده اند. از دودمان امام حسین(ع) مردی برخاست و پرچم خون آلود سرداران شهید تاریخ شیعه را به دست توانای خویش گرفت و به مدد الهی و پشتیبانی و یاری صاحب الزمان(عج) طاغوتیان را بر کنار و این پرچم را به اهتزار در آورد. ارزشها دگرگون گشتند و مبنا اسلام شد. بله راه روشن است و زلالی آبی گوارا که در گرمتی تابستان از راهی دور و خسته کننده بیابی و به چشمه خنک و مصفا برسی و ریگهای زیبای کف آن را ببینی، دین اسلام است. حکومت اسلامی است. رهبر به نورانیت خورشید تابان خداند، دولت مشخص و آشنا همه چراغهای هدایت الهی اندو دیگر چه بهانه ای مانده.
وصیت به همسر: صبر کن که صبر در بابر ناملایمات دنیا برای خدا عاقبتی بس خوب دارد، تو به وعده خداند ایمان داری، پس بی صبری چرا؟ پایان صبر تو، به رضایت خدا و بهشت جاودان می انجامد، چند روزه دنیا را صبر کن و سعادت بی آنها را داشته باش. حمزه را مواظبت کن و محبت نگذار طعم بی پدری را بچشد. ولی محبتی کن که او را به فساد نکشد، او را به حوزه به فرست قبل از اینکه دلش به فساد دنیا آلوده گردد.
منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص430، 432
و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
سوزش شمع و بازی گل در چمنها
آتش عشق و مستی او در تن ما
لاله از خاک سرخت برون شد
وه چه کوچیدی از لاله زاران
ای امید من ای شمع خاموش
ای رسیدی به من خانه بر دوش
رفته ای زین سرا تو همیشه
رفتنت باور ما نمی شه
ای گل لاله ما به بستان
ای شهید، ای عزیز عزیزان
رخت خود زین سرا بر گرفتی
راه دیگر تو دیگر گرفتنی
ای گل لاله پرپر شاخساران
ای تو پرپر شده در بهاران
راه تو پیش ما مانده روشن
تو چراغ ره سوگواران
ای گوارا برایت شهادت
رفته ای از عزیزان و یاران
مانده بر دوش ما کلوله بارت
بر سرم مانده فکر فراقت
ای زتو مانده صد باغ لاله
ای گلی در سرایم حواله
منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، شعرهای شهید مجید محمد زاده
حکمت78 نهج البلاغه
وَ قالَ(ع): قِیمَهُ کُلِّ المرِیٍ مَا یُحسِنُهُ؛ ارزش هر فرد به قدر هنر اوست. سید رضی(رضی الله) گفته است: نمی توان این کلام را قیمت گذاردو حکمتی را با ان سنجید و سخنی را با ان برابر دانست.
اِمری: مردی
یُحسِنُهُ(یُحسِن+ه): نیکو می دارد+ش، آن را
طبق این حکمت معیار ارزش گذاری اشخاص، مال، نسب، لقب و یا حتی علم و دانش نیست، بلکه هنر و کاری است که انسان به خوبی آن را می داند و انجام می دهد.
قرار بود با چراغ مخصوص راه را به بچه ها نشان دهد. چراغ دست راستش بود که تیری به دستش نشست. گفتیم رهایش کن گفت: نه من راهنما هستم. با دست چپ چراغ را گرفت. تیری به پهلویش نشست کوتاه نیامد. تیر بعد به دست چپش خورد. چراغ را به دندان گرفت، تیر به فکش خورد. چراغ که افتاد خودش هم افتاد.
شهید اسماعیل مسعودی. صلی الله علیک یا اباالفضلالعباس(ع). راوی: سرهنگ حمیدرضا گرامی. منبع: زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص92