فردای روشن
ایران با تو فرداها را روشن می بینم و برای زندگی الهی و ارام قد خواهم بر افراشت.
ایران با تو فرداها را روشن می بینم و برای زندگی الهی و ارام قد خواهم بر افراشت.
هر بار در برهه ای از تاریخ و سرنوشت ساز حوادثی رخ می نمایند که جسم انسان ها را اگر چه می آزارد، اما روح صلابت، ایمان و عزت را در آنان زنده تر خواهد نمود. این قبیل اتفاقات هیچ گاه در یک حصار و زمان نبوده است بلکه به فراخور حال آن زمان تغییر نموده است، اما آنچه که مسلم است این است که در تمام این اتفاقات و پیشامدها، آزمایش ایمان و میزان پایبندی آنان و ولایت مداری آنان در بزنگاه و صلابت ملی در برابر دشمن محک زده می شود و اگر چه افرادی در این مسیر به فیض عظمای شهادت نائل می گردند، اما این شهادت پاداش مجاهدت های آنان است و اما سرنوشت شوم برای آنانی است که در پی رهبران الهی نباشند و با جنگ هایی که می افروزند به گمان خویش جایی برای خود باز کنند.
این پیشامدهای الهی و تاریخی که به وقوع می پیوندد به منظور غربال مؤمنان در حوادث زمانی می باشد و میزان پایداری افراد در مسیر ولایت سنجیده می شود چرا که ولایت میزان سنجش اعمال است. این اتفاقات به ظاهر سخت، مقاومت و عزت ملی را به همراه دارد و فتنه ها و امتحانات الهی هر کدام حامل پیامی از جنس ایستادگی و پاداش نیک برای مؤمنان است. راه حق در تاریخ معاصر هیچ گاه بسته و نامشخص نبوده است، بلکه آنانی که قصد پیروی از مسیر حق و حقیقت را دارند به گونه ای واضح نسبت به آن واقف شده و از این لحاظ در مسیر صحیح و الهی خویش گام خواهند نهاد و سرانجامی نیکو را برای خویش رقم خواهند زد.
خدای من نمی دانم در کدامین سوی هستم در جریان و نمی دانم به کجا رهسپار خواهم شد.
خدای من! من را بپذیر و راه سعادت و بندگی ات را به من بنمایان
سالروز آزاد سازی فتح خرمشهر یادآور رشادت ها، دلاور مردی ها و پایداری زنان و مردانی است که در راه اعتلای این انقلاب از پایی ننشستند و در این مسیر آزادانه و آگاهانه قیام نمودند تا بار دیگر برگ زرین دیگری در تاریخ مبارزات خویش ثبت نمایند. بی شک چنین پیروزی هایی مرهون، عنایت الهی ، اتحاد تلاش و توکل بزرگمردان تاریخ است.
هوای بهاری به درون می دمد، تا ماندگاری و طرافت را به ساختمان جسم ارمغان آورد و در پس آن امید و نشاط همان همیشگی آن گردد و رفتار سازمان یافته ایجاد گردد. بهار نوید زندگی و طراوات است.
کودک غزه بیش از آنچه که باید با عروسک هایش بازی کند و سرخوش روزهای ناب کودکی در کنار والدینش باشد، این روزها وسایل بازی او تیر و تفنگ است و به جای کودکی کردن در کنار والدینش باید شاهد به شهادت رسیدن والدینش باشد که زمانه بر او تحمیل کرد و چه بازی سخت و بزرگی که این گونه او را وارد میدان کردند.