ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

 اگر مورچه‌ای ما را گاز بگیرد قرار و آرام نداریم، و از گزیدن یک کک و پشه ناراحت می‌شویم؛ پس چرا بر سر مؤمنین و مؤمنات از زمین و هوا آتش و موشک می‌بارد، ولی ما ناراحت نمی‌شویم؟ چگونه ما که از نیش یک پشه قرار و آرام نداریم، حاضر می‌شویم این همه تیر و بلا و عذاب بر سر مسلمانان بریزد؟
 در محضر بهجت، ج۲، ص۳۱۶

از مسلمات واضح در دین مبین اسلام این است هنگامی که ملاحظه شود کسی اندک مشکل یا گرفتاری برایش ایجادشده باید برطرف کند؛ چرا که عدم برطرف کردن آن مشکل در هرزمینه ای که باشد مورد عقاب واقع می گردد. چون این شخص باید خودش را جای طرف مقابل بگذارد بعد تصمیم بگیرد.

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
این نکته از معلومات و واضح و آشکار و از مسلّمیات شرع است که چنانچه مسلمانی دید که مسلمانی گرفتار است و با اندک همت، گرفتاری او رفع می‌شود، در این صورت اگر همت نکند، معاقَب(عقاب شده) خواهد بود.
در محضر بهجت، ج3، ص28

تازیانه ی باران بی امان می ریخت روی سر و رویمان ….

لباسهای خیس به تنمون سنگینی می کرد…..

ستون گردان پایین ارتفاع زیر پای عراقی هابود….

همهمه ی بسیجی ها میان رعد  و برق و شُرشُر باران گم شده بود…

حالا گونی هایی رو که عراقی ها پله وار زیرکوه چیده بودن

از گل و لای لیز شده بود و اسباب درد سر…

بچه ها از کت و کول هم بالا می رفتند

که از شر باران خلاصی یابند و خودشان را به داخل غار بزرگ زیر قله برسانند.

انگار یه گونی، جنسش با بقیه فرق داشت. لیز و سُر نبود..

بسیجی ها پا روش که می گذاشتند، می پریدند اون ور آب و بعد داخل غار.

اما گونی هرزگاهی تکان می خورد!!

شاید اون شب هیچ بسیجی ای نفهمید که علی آقا فرمانده شون پله شده بود برای بقیه …

حدود یکی دو نفر هم که متوجه شدیم، دم غار، اشکهایمان با باران قاطی شده بود.

شهید علی چیت سازیان فرمانده اطلاعات عملیات لشکر 32 انصار الحسین .

منبع: سایت افسران . زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص95و96

شادی روح شهدا صلوات

دفتر زندگی شهریار سال 1343 در خانواده ای مذهبی و متدین در شهر آباده طشک از توابع شهرستان نی ریز گشوده شد. در کنار پدر و مادری مهربان فرار و فرود زندگی را لمس کرد. سپس برای دانش اندوزی راهی مدرسه شد. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند. مشکلات زندگی مانع از تحصیل او در مقاطع بالاتر شد. برای کمک در تأمین معاش زندگی، با عزمی راسخ و مردانه مشغول تلاش گردید و در جهت رفع مشکل اقتصادی خانواده از هیچ تلاشی دریغ نورزید. گرچه در زمان تحصیل هم، تابستانها به کارگری مشغول می شد و تا حدودی مخارج تحصیل خود را تأمین می کرد. اما پس از دوره تحصیلات راهنمایی، تمام وقت خود را صرف کار کردن می نمود. 1361/4/18 به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و پس از طی دوره آموزش نظامی، در کنار مرزداران غیور ژاندارمری قرار گرفت و به منطقه غرب کشور اعزام شد. در مقابل ضد انقلاب داخلی ایستادو به مدت شش ماه به نبرد دلاورانه و حضور فعال در مبارزه علیه دشمنان قسم خورده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران پرداخت.1362/10/9 در منطقه بانه، با نشستن تیر دشمن به سینه اش، رام و بی صدا در کرانه های خاکی، در میان شقایق های خونین دیگران ایران زمین سر به سجده نهاد و به جمع شهیدان این مرز وبوم پیوست. پیکر پاک آن شهید بزرگوار پس از تشیع بی نظیری که به عمل آمد در رضوان شهدای آباده طشک به خاک سپرده شد.

شادی روح امام وشهدا و شهید فوق صلوات

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور. ص448.

کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

یکسال و اندی از فوتش می‌گذشت
و هنوز نتوانسته بودیم سنگ‌نشانی بر مزارش بگذاریم.
ذهنم مشغول این بود که بر روی آن،
چه باید نوشت و چه کسی باید بنویسد؟
اما راه به جایی نبردم؛
با دوستان مشورت کردم. متن‌هایی را هم آوردند
یک نفر خوشنویس داوطلب شده بود که سنگ را بنویسد.
سردرگمی من را که دید، گفت: «چه می‌خواهید بنویسید؟! چگونه معرفی‌اش کنید؟ مگر او را شناخته‌اید؟!»
حرفش حساب بود،
آنقدر که حساب و کتاب‌هایم را به هم ریخت.
گفتم: «بالاخره جمله‌ای باید نوشت»؛
گفت: «آن را بنویس که خودش می‌نوشت.»

سنگ مزارش را آماده کردند،
عبارتی را نوشتیم که رضایت داد بر رساله‌اش بنویسیم:
«اَلعَبد، محمدتقی بهجت»
سنگ را دیدم؛ تازه فهمیدم او زنده است.
خود، آنچه می‌خواست،
سنگ را هم همان‌گونه مدیریت کرد.

(این بهشت، آن بهشت، ص٩۵-٩۶؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت)