نظم و ترتیب سخن
نظم و ترتیب سخن
وارد مجلس شد، صحبت از اتفاقات و حوادث اخیر بود. بالای منبر قرار گرفت. چیز هایی می گفت که کسی سر در نمی آورد، یک بار از مسائل سیاست بحث می کرد که خودش نیز نمی دانست چه چیزی می گوید و بدون اینکه این موضوع را تمام کند با بی نظمی وارد بحث جدید می شد همه را مبهوت در بحث اول نگه می داشت و از برجام سخن می گفت، این موضوع از بقیه نامنظم تر و مبهم تر بود.
حداقل اجازه صحبت به اشخاص دیگر که توانایی دارند نمی داد. او با این طرز صحبت و نظم بندی اش فقط می خواست به بقیه نشان دهد که چند کلاس سواد دارد یا از حوادث اخیر بی خبر نیست. اما همه را خسته و گریزان نمود. پس شایسته است در ابتدای شروع بحث هایمان فکر کنیم، اطلاعات کافی به دست آوریم، نظم خاصی به آن ببخشیم طوری که عالم و عامی متوجه آن شوند.
«عنه علیه السلام :أحسَنُ الکلامِ ما زانَهُ حُسْنُ النِّظامِ، و فَهِمَهُ الخاصُّ و العامُّ؛ امام على علیه السلام: بهترین گفتار آن است که به حسن ترتیب و نظم آراسته باشد و عالم و عامى آن را بفهمند.»
منبع: میزان الحکمه جلد دوّم، محمّد محمّدی ری شهری، صفحه 17؛ غرر الحکم : 3304. 7/9/98