ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

بهترین همراه تلاوت کننده جوان مومن

امام صادق عليه السّلام :

هرجوان مؤمنی که قرآن را تلاوت كند، قرآن با گوشت و خون او بياميزد و خداوند او را با فرشتگانى كه سفير حضرت حقّند و بزرگوار و نيكوكارند همراه كند، و قرآن در روز قيامت از رفتن او در آتش جهنّم جلوگيرى مى‌كند و مى‌گويد:
پروردگارا! هر خدمتكارى بجز خادم من دستمزد خويش را گرفته است، پس گراميترين بخششهاى خود را بر او ارزانى دار،

پس خداوند دو جامه از جامه‌هاى بهشتى بر اندام او مى‌پوشاند، و تاج كرامت بر سر او نهاده مى‌شد،

آنگاه به قرآن خطاب مى‌شود كه:آيا تو را به خاطر اين جوان خشنود ساختيم‌؟
و قرآن در پاسخ مى‌گويد: پروردگارا!من بيش از اين(از رحمت تو)در بارۀ او آرزو داشتم،پس امان نامه‌اى را به دست راست،
و منشور جاودانگى او در بهشت در دست چپ او قرار مى‌دهند، وارد بهشت مى‌شود و به او گفته مى‌شود:
بخوان و يك درجه بالا برو،و به قرآن خطاب مى‌شود:
آيا او را به پاداشى كه مى‌خواستى نواختيم،و تو را از اين موهبت خشنود ساختيم‌؟قرآن در پاسخ مى‌گويد:آرى اى خداوندگار من!امام عليه السّلام فرمود:كسى كه آن را زياد بخواند،و عليرغم سختي هايى كه دارد(قرآن) را به خاطر بسپارد، خداوند دو بار اين پاداش را به او عنايت فرمايد.

?ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , ج۱ ,ص۱۰۰

??????از تورنتو کانادا تا جبهه

رتبه ی اول دانشگاه تورنتوی کانادا رو به دست آورده بود. وقتی درسش تمام شد و به ایران اومد تصمیم گرفت برود جبهه… گفتم:«شما تازه ازدواج کردی. یه مدت بمون و به جبهه نرو!» گفت: « نه مادر! من پول این مملکت رو در کانادا خرج کردم تا درسم تمام شده. وظیفه شرعی ام اینه که بروم به جبهه و به اسلام و مردم خدمت کنم«نگین واحد فنی مهندسی»

مهندس شهید حسن آقاسی زاده»

پی نوشت: مهم نیست که کجای دنیا باشی، مهم اینه که به تکلیفت بیندیشی و عمل کنی این یعنی مسلمانی…….

#شادی_روحش_صلوات

?خدمت از ماست ص70 ??????

توجه به جایگاه و لزوم استفاده از نعمت علماء ربّانی

آیةالله حاج شیخ محمّدتقی بهجت رضوان الله علیه

 حالِ ما تقریباً حالِ کسانی است که در زمان و نزد انبیاء علیهم السلام بودند و از آنها استفاده نمی کردند؛

 زیرا ما هم در کنار نمایندگان آنها یعنی علماء هستیم و می توانیم به نزد آنان برویم و استفاده کنیم؛ ولی نمی رویم و استفاده نمی کنیم.

منبع: «در محضر آیةالله بهجت» ج ۳ ص ۴۲

خاطرات و زندگی علماء می تواند در برگیرنده درسها و عبرتهایی در مسیر رشد و کمال باشد

 خاطراتی کوتاه از سیره و سبک زندگی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
صبحانه را که می‌خورد، یک ربع تا بیست دقیقه همان‌طور نشسته، چشمانش را می‌بست، انگار می‌خوابید؛ هنگامی که بر‌می‌خواست، قلمش را برمی‌داشت و روی کاغذ باطله‌ها مشغول نوشتن می‌شد. آن روز نوشته بود:

هـر که دید از آل‌پیغمبـر صلی‌الله‌علیه‌وآله اثـر
جاى پاى جمله‌شان بگذاشت سر
شربتى کَز دست‌شان نوشیده شد،
تا ابـد شیرینـى‌اش در کام بُد
نوشته‌هایش، اغلب شعر بود.
پیش خودم می‌گفتم: «شاید آقا در مدت این خواب کوتاه در عالم دیگری سیر می‌کنند. گویا از عالم دیگری چیزی را یادداشت می‌کند.» بدون درنگ می‌نوشت.
نوشتنش که تمام می‌شد، می‌رفت وضو می‌گرفت؛ و تازه مطالعه‌اش آغاز می‌شد.
بر اساس خاطرۀ یکی از مرتبطین با معظم‌له

منبع: این بهشت، آن بهشت، ص٧۴