ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

#جملات_کوتاه_و_خواندنی
زندگی مسأله است حل باید کرد، راه است طی باید کرد، دراز مدت است صبر باید کرد.
تفریح است بازی باید کرد.
باغبانی است عشق باید کرد.
تعهد است عمل باید کرد.
راز است کشف باید کرد.
:books: tebyan.net

#حکایت_پند_آموز
روزی مردی با عیالش مشغول غذا خوردن بود ودر میان سینی ایشان مرغ بریان شده ای قرار داشت.در آن حال ،سائلی به در خانه امد وآنها او را مایوس کردند.

اتفاق افتاد که آن مرد فقیر شد وزنش را طلاق داد،وآن زن شوهر دیگری اختیار کرد.

روزی شوهر با او غذا می خورد ومرغ بریانی نزد ایشان بود که ناگاه سائلی به در خانه آمد.

ان مرد به عیالش گفت:این مرغ را به این سائل بده .آن زن چون مرغ را نزد سائل برد. دید شوهر اولش است؛مرغ را به او داد وگریان برگشت.

شوهر از سبب گریه اش سوال کرد ؛گفت :سائل شوهر سابق من بود وقصه محروم نمودن آن سائل را نقل کرد.

شوهرش گفت :و الله آن سائلی که محرومش نمودید،من بودم!

:books: کشکول شیخ بهایی

ما فکر می کنیم شاید شرافت و بزرگی به گفتارهای زیبا و فریب دهنده است و زیبایی گفتار را دلیل بر شرافت و بزرگی نزد خدا می دانیم اما این گونه نیست حضرت علی(ع) در کلامی گهربار در این زمینه می فرمایند:

امام علی علیه السلام :

الشَّرَفُ عِندَ اللّهِ سُبحانَهُ بِحُسنِ الأعمال، لا بحُسنِ الأقوالِ .
شرافت و بزرگى نزد خداوند سبحان به نيكويى كردارهاست، نه به نيكويى گفتارها.
غرر الحكم : ح ۱۹۲۴.

#تفسیر_قرآن
#تفسیر_سوره_انفطار_آیات13تا19
بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيم؛ به يقين نيکان در نعمتي فراوانند.»(13) « وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ؛ و بدکاران در دوزخند.»(14)« يصْلَوْنَهَا يوْمَ الدِّينِ؛ روز جزا وارد آن مي‌شوند و مي‌سوزند.»(15)« وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ؛و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند!»(16)« وَمَا أَدْرَاكَ مَا يوْمُ الدِّينِ؛ تو چه مي‌داني روز جزا چيست؟!»(17)« ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يوْمُ الدِّينِ؛ باز چه مي‌داني روز جزا چيست؟!»(18)« يوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيئًا وَالْأَمْرُ يوْمَئِذٍ لِلَّهِ؛ روزي است که هيچ کس قادر بر انجام کاري به سود ديگري نيست، و همه امور در آن روز از آن خداست!»(19)
 نکته ها:
 «أبرار» جمع«بارّ» به معنی نیکوکار و «نَعیم» به معنای پرنعمت است.
«فُجار» جمع «فاجر» به معنای شکافتن است، یعنی کسانی که پرده دری می کنند و هتّاک هستند.
 «صَلی» ورود در قهر و عذاب است. «يصْلَوْنَهَا يوْمَ الدِّينِ» همان گونه که «صَلو» ورود در رحمت و لطف است« هو الذی یصلی علیکم»(احزاب 43)
در قیامت همه امور به دست خداست و این به معنای نفی شفاعت نیست، چون شفاعت نیز از اموری است که خداوند فرمان داده است.(تفسیر مجمع البیان)
:books: تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10، جزء 30، ص409

#خدا_شناسی
سپاس خدا را که اوّل است و چیزی پیش از او وجود نداشت و آخر است و پس از او موجودی نخواهد بود، چنان آشکار است که فراتر از او چیزی نیست، و چنان مخفی و پنهان است که مخفی تر از او یافت نمی شود.

نهج البلاغه