چگونگی نای و مری
هر یک اندام های بدن به گونه ای است در حیطه وظایف خویش به نحو احسن کار خویش را انجام می دهند به گونه ای که اگر کار هر کدام مختل شود کار آن قمست از اعضا نیز مختل می شود. نای و مری یکی از آن اعضا است که مام صادق(ع) درباره آن به توحید مفضل می گوید
چه کسی دو مجرا در گلو آفرید، یکی برای خروج صدا که همان نای متصل به ریه است و دیگری مری، محل عبور غذا که به معده ختم می شود؟
و چه کسی در گلو درپوشی آفریده تا غذا به ریه نرسد و آدمی را هلاک نگرداند؟
و چه کسی ریه را وسیله خنکی قلب قرار داد تا به کار همیشگی و پیوسته اش حرارتی در قلب گرد نیاید و به هلات شخص نینجامد؟
منبع: توحید مفضل، ص61