ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

ذهنم درگیر است
انگار پتکی بر آن می کویند و بی فرجام و نالان فقط خسته و کلافه نمی دانم از دست چه خسته ام، فقط ناظر طلوع و غروب شب و روز و زندگی هستم و زندگی که نا آرام شده و حوصله انجام کار را از آدم می گیرد.
کارها باید پیش برود، اما روح خسته و جسم رنجور حوصله و توان ادامه دادن ندارد.
روح خسته یک بیابان بی انتها می طلبد بدون این که هیچ وسیله ارتباطی باشد تا بتواند سال ها در آنجا مات و مبهوت فقط اطرافش را بنگرد یا اینکه به خوابی عمیق فرور رود. خوابی که اندکی مغز و جسم آرام شود و فکر و خیالاتی که برای فرداهای نامشخص و نیامده چون زنجیر او را به اسارت کشیده اند رهایش کنند.

انسان درگیر انتخاب است

انسان‌ها در طول زندگی خود، در حال انتخاب هستند و انتخابی‌های متفاوتی در زمینه‌های مختلف انجام می‌دهند و در تمام انتخاب‌ها، نقش اصلی آن انتخاب را خود فرد بر عهده دارد به گونه‌ای که پیامد سود و زیان آن انتخاب را بعد از پایان انجام کار و انتخابش بر عهده خودش خواهد بود و باید بپذیرد. به طوری که اگر انتخابی صحیح و آگاهانه داشته باشد، نتیجه خوبی خواهد داشت و اما اگر انتخابی بدون آگاهی داشته باشد، چیزی جز پشیمانی و افسوس برای او نخواهد داشت و چه بسا آن انتخابی که انجام داده، هدف و مسیرش را دگرگون کند.
حال این روزها و ایام آتی، یکی از انتخاب‌هایی که هر فردی انجام می‌دهد که البته مهم هم می باشد؛ شرکت در انتخابات و انتخاب رئیس‌جمهور از روی آگاهی و همچنین انتخابی اصلح است که در آینده از انتخابش پشیمان نشود و سرنوشت خود و کشورش را به سمت سعادت و مسیر الهی پیش ببرد.
پس هر فردی که سرنوشت برایش مهم است در هر انتخابی، انتخابی آگاهانه و صحیح را همیشه سرلوحه خودش قرار دهد که دچار پشیمانی نشود.

کاش! می شد

قدمی برداشت در آن سوی هستی

کاش! می شد به کوچه پس کوچه های دل تنگی گذری زد و از آلبوم خاطرات گذشته به آن فضا پرتاب شد و زندگی را در قاب گذشته به قلب جان سپرد و در هوای بی قراری کمی گریه کرد و آرام گرفت.

الهی! دلی ده در هوایت بی قرار
الهی! از کرمت این دل را از عشقت سیراب گردان
الهی! آشفتگان را یاری رسانی، یاری رسان این آشفته را
الهی! کسی از درگهت رانده نشده، مرا هم رانده درگهت مگردان
الهی گمگشتگان را راهنما باش
الهی! مسیر حرکت را ایمن، آرام و مطمئن گردان
الهی! هوای خوش سحرگاهان را به کام جانمان وارد نما
#کوته_نوشت

سلام بر روح بلندت ای امام(ره)
ای امامی که در برهه‌ای از زمان که اضطراب روح و جسم انسان را در نوردیده بود، ظلم بیداد می‌کرد، عزت و شخصیت انسانی نادیده گرفته شده بود، همچون خورشید طلوع نمودید تا زندگی و حیات به انسان ببخشید و روح نا آرامش را آرام نمایید.
از همان زمان روح عدالت خواهی و آزادگی، عبد، عزت و کرامت و .. را که بر گرفته از مکتب امام حسین(ع) بود به کالبد جامعه دمیدید تا مردم فرداهای روشن و امید بخش را برای خویش رقم زنند و کرامت و عزت خویش را دریابند و به دست آورند. این گونه شد که عزت و استقلال امروز را مرهون زحمات شما و شهدایی می باشیم که آن روزها به فرموده شما سربازهایتان در گهواره بودند.
اکنون پابه به پای انقلاب در راه پشبرد اهداف انقلاب و ادامه دهنده راه شما و شهدا باید تلاش نمود تا همچنان بر تارک جهان انقلاب اسلامی ایران، با عزت، کرامت بدرخشد و اسلام را به تمام جهانیان و انسان های آزاده صادر نماید.
اماما! روحتان شاد و یادتان گرامی که این گونه عزت، استقلال و آزادگی را برای ما به ارمغان آوردید.

سفر جانانه در مسیر هدایت
این روز ها دل در هوای تو بی‌قرار است.
این روزها سفری جانانه می‌خواهد تا روح خسته و در قفس تن زندانیه هیاهوی بازار دنیا، آزاد شود و پروازی به سوی نور و بی نهایت را آغاز نماید، اما خواستنی‌ها زیاد است و شکارچی زمانه در بزنگاه غلت در کمین نشسته است تا روح خسته و درمانده را به دام خویش بکشاند و آنگاه برای همیشه او را زندانی کند و پای پروازش را بسته نگه دارد.
پس برای ایمن ماندن از این شکارچی که مدام در پی طعمه است، باید از مسیر های مطمئن و ایمن رفت. همان مسیر هایی که انسان را در هدایت به سوی حق راهنمایی کند.