ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

راه هایی که می توان پاسخ نیکی دیگران را داد در کلام امام سجاد(ع)

امام سجاد علیه‌السلام:

حق کسی که به تو نیکی کرده، این است که از او تشکر کنی و نیکیش را به زبان آوری و از وی به خوبی یاد کنی و میان خود و خدای عزّوجلّ برایش خالصانه دعا کنی، هرگاه چنین کردی بی گمان پنهانی و آشکارا از او تشکر کرده‌ای. سپس اگر روزی توانستی نیکی او را جبران کنی، جبران کن.

متن حدیث:

أمّا حَقُّ ذِی المَعروفِ عَلَیکَ فَأن تَشکُرَهُ وتَذکُرَ مَعروفَهُ، وَ تُکْسِبَهُالمَقالَةَ الحَسَنَةَ وَتُخلِصَ لَهُ الدُّعاءَ فیما بَینَکَ وَ بَینَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ، فَإذا فَعَلتَ ذلِکَ کُنتَ قَدشَکَرتَهُ سِرّا وَ عَلانیَةً، ثُمَّ إن قَدَرْتَ عَلی مُکافاتِهِ یَوما کافَیْتَهُ؛

 "خصال، صفحه ۵۶۸”

عاقبت حمایت نکردن از حکومت دینی در کلام حضرت علی(ع)

امام علی علیه السلام:

همانا حکومت الهی حافظ امور شماست(مایه نگهداری و سامان یافتن امور است)، بنابراین زمام امور خود را بی درنگ بی آن که نفاق ورزید یا کراهتی داشته باشید به دست امام خود سپارید.

به خدا سوگند اگر در پیروی از حکومت و امام، اخلاص نداشته باشید، خدا دولت اسلام را از شما خواهد گرفت که هرگز به شما باز نخواهد گردانید و در دست دیگران قرار خواهد داد.

 متن حدیث: 

 عنه علیه السلام:

…إنَّ فی سلطانِ اللّه عِصمَةً لأِمرِکُم، فَأعطُوهُ طاعَتَکُم غَیرَ مُلَوَّمَةٍ (مُتَلَوِّمِینَ) ولا مُستَکرَهٍ بها، واللّه لَتَفعَلُنَّ أو لَیَنقُلَنَّ اللّه‏ُ عَنکُم سلطانَ الإسلامِ، ثُمَّ لا یَنقُلُهُ إلَیکُم أبدا حتّی یَأرِزَ الأمرُ إلی غَیرِکُم.

  "نهج البلاغه، خطبه 169- منتخب میزان الحکمه، 

امام سجاد(ع) و نماز
امام صادق علیه السلام :

كانَ عَليُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام إذا قامَ فِي الصَّلوةِ كَأَنَّهُ ساقُ شَجَرَةٍ لايَتَحرَّكُ مِنهُ شَى ءٌ إلاّ ما حَرَّكَهُ الرِّيحُ مِنهُ ؛
امام سجّاد عليه السلام هرگاه به نماز مى ايستاد چنان تنه درختى بود كه چيزى از آن نمى جنبيد مگر آنچه را كه باد مى جنباند .
الكافى ، ج ۳ ، ص ۳۰۰ .
مناسبتهای امروز :
 ولادت امام زین العابدین علیه السلام[ قمری ]

مقام حضرت عباس(ع)

امام صادق علیه السلام :

كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّهِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا ؛
عموى ما ، عبّاس ، داراى بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود ؛ همراه با امام حسين عليه السلامجهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد .
عمدة الطّالب ، ص ۳۵۶ .
مناسبتهای امروز :
 ولادت ابوالفضل العباس علیه السلام و روز جانباز[ قمری ]

افرادی که ملائکه سر آنها را بالا و سرافراز می گردانند

مسعدة بن صدقه از امام صادق علیه‌السلام، و آن حضرت از پدر بزرگوارش علیه‌السلام نقل کرده است که حضرت علی علیه‌السلام فرمودند:

هیچ کس از فرزندان آدم نیست مگر آنکه پیشانی وی در دست فرشته‌ای قرار دارد، هرگاه اظهار تکبر کند، آن فرشته پیشانی او را گرفته به طرف زمین می‌کشد (که نشانه ذلت و خواری است) و به او می‌گوید: متواضع و فروتن باش، خدا تو را خوار و زبون نماید!
و اگر (نسبت به دیگران) اظهار فروتنی کند، پیشانی او را بلند کرده می‌گوید: سرت را بالا نگاه دار، خدا تو را سرافراز گرداند و به خاطر فروتنی و تواضعت برای خدا، تو را پست و خوار نسازد.

متن حدیث:

عن مسعدة بن صدقة عن جعفر بن محمد عن أبیه ع أن علیا ع قال ما من أحد من ولد آدم إلا و ناصیته بید ملک فإن تکبر جذبه بناصیته إلی الأرض و قال له تواضع وضعک الله و إن تواضع جذبه بناصیته ثم قال له ارفع رأسک رفعک الله و لا وضعک بتواضعک لله؛
  "ثواب‌الاعمال و عقاب الاعمال، ص 379″

خطبه امام علی(ع) درباره دشمنانی که شیطان آنها را دام خود قرار داد

امام علی علیه السلام در خطبه ای در نکوهش دشمنان و پیروی آنها از شیطان فرمودند:

منحرفان، شیطان را معیار کار خود گرفتند، و شیطان نیز آنها را شریک و دام خود قرار داد، پس در سینه آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و بتدریج و آهسته با آنها آمیزش نمود (تا فرمانبردار او شدند).

با چشم های آنان می نگریست و با زبان های آنان سخن می گفت. (در گفتار و کردار پیرو او بودند).پس با یاری آنها بر مرکب گمراهی سوار شد و کردارهای زشت را در نظرشان زیبا جلوه داد، مانند رفتار کسی که نشان می داد در حکومت شیطان شریک است و با زبان شیطان، سخن باطل می گوید.

 متن حدیث:

 من خطبة له (علیه السلام) یذم فیها أتباع الشیطان :
اتَّخَذُوا الشَّیْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الْخَطَلَ فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِکَهُ الشَّیْطَانُ فِی سُلْطَانِهِ وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَی لِسَانِهِ .

“نهج البلاغه، خطبه ۷”