ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

نظر پیامبر (ص) در مورد خصایص اخلاقی
پيامبر صل‏ی الله‏ عليه‏ و‏آله :
اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الاُْمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الاَْغْنياءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الْفُقَراءِ اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الشَّبابِ اَحْسَنُ، اَلْحَياءُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى النِّساءِ اَحْسَنُ؛
عدالت نيكو است اما از دولتمردان نيكوتر، سخاوت نيكو است اما از ثروتمندان نيكوتر؛ تقوا نيكو است اما از علما نيكوتر؛ صبر نيكو است اما از فقرا نيكوتر، توبه نيكو است اما از جوانان نيكوتر و حيا نيكو است اما از زنان نيكوتر.
منبع: نهج الفصاحه، ح 2006

علت عدم ظهور
امام کاظم (ع) می فر فرماید:

لَو کانَ فیکُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائِمُنا.

اگر به تعداد اهل بدر [مؤمن کامل]در میان شما بود، قائم ما قیام می ‏کرد.
 منبع: (مشکاة الأنوار فی غرر الاخبار ص ۶۳)

اهمیت خرج کردن 

امام صادق علیه السلام :

اِعلَمْ أنّهُ مَن لَم يُنفِقْ في طاعَةِ اللّهِ ابتُليَ بأن يُنفِقَ في مَعصيَةِ اللّهِ عَزَّ و جلَّ ، و مَن لَم يَمشِ في حاجَةِ وَليِّ اللّهِ ابتُلِـيَ بأن يَمشيَ في حاجَـةِ عَـدُوِّ اللّهِ عَزَّ و جلَّ .

بدان كه هر كس در راه طاعت خدا خرج نكند، به خرج كردن در راه معصيت خداوند عزّ و جلّ گرفتار شود و هر كه در راه رفع نياز دوست خدا قدم برندارد، به قدم برداشتن در راه رفع نياز دشمن خداوند عزّ و جلّ گرفتار آيد.

منبع: بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۳۰ / ۵۷.

نحوه دوستی 

امام هادی علیه السلام :

مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ ورَأيَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَكَ؛

هر كه تمامت دوستى خود را براى تو فراهم آورْد ، تو نيز تمامت طاعت خود را برايش فرآهم آور .

تحف العقول ، ص ۴۸۳
 مناسبتهای امروز :
ولادت امام علی النقی الهادی علیه السلام[ قمری ]

اثرات  دوست داشتن حضرت علی(ع)
پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و اله:

آسایش و راحتی، کامیابی و رستگاری و پیروزی، برکت و گذشت و تندرستی و عافیت، بشارت و خرّمی و رضایتمندی، قرب و خویشاوندی، یاری و پیروزی و توانمندی، شادی و محبّت، از سوی خدای متعال، بر کسی باد که علی بن ابی طالب را دوست بدارد.

ولایت او را بپذیرد و به او اقتدا کند، به برتری او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروی کند، از من است.

متن حدیث:

اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَکَةُ وَ العَفوُ وَ العافیَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشری وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمکینُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَکَ وَ تَعالی عَلی مَن اَحَبَّ عَلیَّ بنَ اَبی طالِبٍ علیه‏السلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّی الأَوصیاءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَیَّ اَن اُدخِلَهُم فی شَفاعَتی وَ حَقٌ عَلی رَبّی اَن یَستَجیبَ لی فیهِم وَ هُم اَتباعی وَ مَن تَبِعَنی فَاِنَّهُ مِنّی؛

:books: “بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۹۲”

سخن در مورد ظاهر و باطن قرآن

امام کاظم علیه السلام :

ـ لَمّا سُئل عَن قولِهِ تعالى : «قُلْ إنَّما حَرَّمَ رَبّي الفَواحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْها وَ مَا بَطَنَ» ـ: إنّ القرآنَ لَهُ ظَهْرٌ و بَطْنٌ ، فَجَميعُ ما حَرَّمَ اللّهُ في القرآنِ هُوَ الظّاهِرُ ، و الباطِنُ مِن ذلِكَ أئمّةُ الجَورِ . و جَميعُ ما أحَلَّ اللّهُ تعالى في الكِتابِ هُوَ الظّاهِرُ ، و الباطِنُ مِن ذلِكَ أئمّةُ الحَقِّ .

ـ در پاسخ به پرسش از آيه «بگو: پروردگارم بديهاى آشكار و نهان را حرام كرده است» ـفرمود : قرآن ظاهرى دارد و باطنى. تمام آنچه را كه خداوند در قرآن حرام كرده، ظاهر است و باطن آنها پيشوايان ستمگرند و همه آنچه را كه خداوند در كتاب خود حلال شمرده همان ظاهر است و باطن آنها امامان حق هستند.

منبع: الكافي : ۱ / ۳۷۴ / ۱۰