ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

یا ابن الحسن(عج)
امروز روزی بود که در آن بصیرت ملت به نمایش گذاشته شد. ملتی که از جان و دل برای ولایت فقیه مایه گذاشتند تا اینکه فتنه های ایادی داخلی و خارجی را در نطفه خاموش نمودند.
کاش به خود بیایم و فتنه هایی که مانع ظهور سریع تر توست در نطفه خاموش نمایم.
اللهم عجل لولیک الفرج

بهترین چیز برای زنان.

حضرت زهرا (س) می فرمایند: «خَیرِّا للنِّساء اَن لایَرینَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ؛ برای زنان بهتر آن است که نه مردان(نامحرم) را ببینند نه مردان آنان را.» (العوالم، ج 11، ص 179)
حجاب و عفاف یکی از دستوراتی است که خداوند براساس موازین شرعی و عقلی مقرر فرموده است، چرا که با آن حفظ حریم خانواده، سلامت جسمی و روحی اعضای آن و جامعه را تضمین نموده است. البته منظور از آن حجاب و عفافی است که در شرع به آن تأکید شده است. چون بعضی از حجاب¬ها نه تنها حجاب نیست بلکه عین بی¬حجابی است. حجاب باید به گونه¬ای باشد که شخص را چون مرواریدی در درون خود از گزند حوادث حفظ نماید. چرا که اگر شخص بخواهد مروارید وجودیش را بیرون از صدف حجاب قرار دهد، هر لحظه امکان از بین رفتن آن و از دست رفتن زیبایی و طراوات او وجود دارد. در این صورت نه تنها آرامش خود را مختل می¬نماید بلکه، آرامش و امنیت افراد جامعه را نیز تهدید می نماید. چون هر کس و هر چشمی به دنبال او خواهد بود و بی حجاب حكم اسب را دارد، هر چشمی که او را می پاید صاحب اوست .
شبکه¬های مجازی و ماهواره¬ای که امروزه بسیار گسترده شده است، می¬تواند نمونه¬ای از مواردی باشد که ممکن است حجاب کلام و حجاب چشم رعایت نشود. چت در شبکه های مختلف مجازی بدون رعایت موازین شرعی نمونه ای از اختلاط با نامحرم و بی حجابی است. فرقی نمی کند در فضای حقیقی باشد یا مجازی، هر جایی که حجاب برداشته شود و برخلاف دستور دین عمل شود نمونه ای از بی حجابی است.
چنان چه وارد شده است. نابینایی به منزل پیامبر(ص) می¬رود، حضرت زهرا (س) از اتاق خارج می شود، هنگامی که نابینا می رود، پیامبر(ص) از ایشان سوال می¬کند؟ چرا از اتاق بیرون رفتی؟ او که تو را نمی دید حضرت در پاسخ پیامبر(ص) می فرمایند: او مرا نمی بیند من که او را می بینم.
البته حضرت زهرا(س) در مقام عصمت بودند. ولی به ما درس حفظ نگاه را می دهد به اینکه بهترین چیز برای زن، این است که او نامحرم را نبیند و نامحرم نیز او را نبیند.

آیا حجاب های ما بر اساس موازین شرع است؟ آیا ما به عنوان یک فرد مسلمان از حضرت زهرا(س) الگو
می گیریم؟ شاید نیاز باشد کمی تأمل نمایم.

آحاد بشری ، جامعه بشری….

روزها می گذرد. قطار عمر بر روی ریل زندگی در جریان است. بشر امروز در ایستگاه سرگردانی گرفتار شده است. نمی داند در کدام واگن سوار شود همه مقصد شان یکی است مرگ . اما نمی داند در این ریل زندگی در کدام واگن سوار شود که سود بیشتری به او برساند. واگنی که محبت خداست، نور ایمان و معرفت یا واگنی که لجبازی با خداست.

تمام آحاد بشر و جامعه بشری بیش از پیش نیاز مند یک چیز است آرامش، ایمان به خدا، ولایت پذیری. چرا که در پرتو این موارد است که می تواند در واگن خوشبختی سوار شد و تا منزل مقصود، به سلامت رسید.

محبت عنصر جدایی ناپذیر.

گلدان گلی در گوشه ای از اتاق بود. روز به روز زردتر می شد. افسردگی بدنش را فرا گرفته بود. هر لحظه حیاتش رو به پایان بود. چهره ظاهر او فضای اتاق را زشت کرده بود. روحیه اعضای خانواده را گرفته بود نه تنها به آنها شادابی و طراوات نمی داد، بلکه با نگاه به برگ های زرد و ریخته شده آن روح آنها نیز افسرده تر می شد. روزها می گذشت . یک روز پسر خانواده به خود آمد ، متوجه شد همان طور که من نیاز به محبت اطرافیان دارم تا روحم شاد و با طراوت شود و از شادابی و طراوات من اعضای خانواده و اطرافیان نیز طراوات بگیرند، این گلدان گل نیز به محبت و رسیدگی نیاز دارد تا اطرافیانش را به شادی و طراوت برساند. بلند شد، لیوان آبی به او داد. جرعه جرعه آن را نوشید کام جانش را از محبت او سیراب نمود، چند روز سپری شد، گلدان جان تازه ای گرفت شاد با طراوت شد. اعضای خانواده با نگاه به آن شادابی و طراوت گرفتند، حس آرامش در وجود آنها جریان یافت. دانستندکه محبت عنصر جدایی ناپذیر روح و جسم هر موجود زنده­ای است چرا که بدون محبت، روح و جسم به مرگ عاطفی می رسد.  

خدایا !
دستان خالی¬ام را به سوی تو دراز نمودم تا از کرم خویش پر نمایی و رشته اتصالم با خودت را روز به روز مستحکم تر نمایی.
خدای من ! تو خودت گفته¬ای « ادعونی استجب لکم؛ من را بخوانید تا شما را اجابت کنم » من هم تو را خواندم؛ پس اجابتم کن چرا که، چشم امیدم به اجابت از سوی تو دوخته شده است.
ای صاحب کرم و بخشش.

سلام ای غریب ترین
زمان می گذرد اما روز به روز غربت تو بیشتر .
غربتی که حکایت از بی مهری و کم توجهی ما به تو دارد.
روزهای پر تنش می گذرند و ما را به سویی می برند که خود نمی دانیم به کدامین سو می رویم.
ای مهربانترین مسیرمان را در این وادی هموار نما تا با چراغ نور افشان تو به سوی سرزمین امن الهی برویم.