ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

بازنویسی معراج السعاده

ایجاد شدن خصلت ها با تکرار اعمال

ذات انسان در ابتدای آفرینش و طفولیت از تمام صفت ها و خصلت ها مانند صفحه ای ساده و سفید خالی است ، لذا وسیله ایجاد شدن آن صفات تکرار اعمال و رفتاری است که مناسب ذاتش می باشد، پس هر عملی که برای اولین بار انجام می شود اثری از آن در دل ایجاد می شود هنگامی که بارهای بعد تکرار شود آن عمل در ذات انسان ثابت می ماند ، درست مثل آتش هنگامی که برای اولین بار دست را سوی آن می بریم کمی حرارت می گیرد اما هنگامی که دور می کنیم سرد می شود و در اثر تکرار این عمل حتی ممکن است دست هم آتش بگیرد و هم بسوزد. و علت آسانی اطفال و سختی پیران نیز همین است پس هر گاه کسی توجه اش به اعمالش باشد با روشن بینی در آن توجه نماید می تواند متوجه صفاتی از ذات خویش که در آنجا پایدار مانده است نماید که مردم بر اثر غفلت و هوای نفس از آن غافلند.

عیدی انتظار، عید سعید فطر، عید ظهور

به نام او که می آفریند پروش می دهد، آنگاه هدایت می کند.
سخن از ماه رمضان ماه شکو فایی، به ثمر نشستن و میوه دادن در ختان باغ تزکیه است. ماهی که باید بتوانی در آن به مبارزه با فرعون نفس و آفات درختان باغ تزکیه بپردازی و به مهمانی با شکوهی که از قبل ترتیب داده شده بروی مهمانی که تنها شرط آن نه پول ، نه مقام، نه قبیله و نه چیز دیگری است بلکه شرط آن انسانیت است، پس باید مراقب بود که آن آفات دامنگیر در ختان انسانیت وجودت نشود و مانع از پرورش و ثمر دادن آن نشود تا می توانی باید تلاش و مجاهدتی سخت نمایی تا آنها را به روز عیدت برسانی .
همان روزی که انتظارش را می کشیدی که اگر موفق شدی در آن مهمانی حضور یابی و هوای نفس را مسخر خود نمایی خدا را شاکر باشی و از میزبانت تشکر نمایی که بعد از سی روز مجاهدت با نفس وجودت روز موعود فرا رسیده روزی که باید میوه های انسانیت وجودت را برای چنین روزی بیاوری که آن روز عید توست و در آن خداوند آن میوه ها را می گیرد، هدیه های با ارزشی چون رسیدن به اوج کمال، بندگی و قرب را به تو می دهد اگر توانسته بودی در این جنگ پیروز شوی آماده باش که مجاهدتی دیگر در پیش است.
مجاهدت با بی عدالتی ها، کجی ها ، ظلم ها و تبعیض ها پس باید مراقب بود، مراقب درختان باغ انتظار تا گرفتار آفات ناراستی ها نشود تا بتوانی آب حیات را به آن درختان برسانی چون عید دیگری در پیش است؛ عید ظهور همان عیدی که انتظارش را می کشیدی و انتظارش تو را به بیابان های بی قراری کشانده بود اکنون اگر این بار نیز موفق شدی باز هم خدا را شاکر باش که روز عیدت از راه رسید. روزی که مردی از تبار نور و روشنایی با سلاح عدالت گستر خود از پشت انوار متراکم امید و آرزو نور افشانی و ظهور خواهد کرد و ندای«أنا بقیه الله » اش آسمان ها و زمین را دگرگون خواهد کرد و هدیه ای زیبا به سر سبزی بهار، دوستی و رسیدن به اوج عدالت را به ارمغان خواهد آورد .
دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن در کوی او گدائی بر خسروی گزیدن(دیوان غزلیات حافظ)

بازنویسی حکایات گلستان سعدی

شخصی در مسجد سنجار به ادای مستحبات و نافله شروع به صدا کردن کردبه طوری که شنوندگان از شنیدن صدای او نفرت داشتند صاحب مسجد که شخصی عادل بود و نمی خواست دل او را بیازارد که نارحت شود گفت: ای جوانمرد مسجد از قدیم مؤذنانی داشته است من به هر کدام از آنها پنج دینار می دهم به تو ده دینار می دهم تا جایی دیگر بروی آن شخص به این سخن موافقت کرد و رفت. پس از مدتی که گذشت دوباره برگشت نزد امیر و گفت ای صاحب بر من دریغ کردی و با ده دینار از این مکان بیرون کردی آن جایی که من رفتم بیست دینار می دهند تا جای دیگری بروم اما قبول نمی کنم امیر خندید و گفت: تو نمی گیری تا آنها به پنجاه راضی شوند.

باز نویسی معراج السعاده

توجه به سلامتی جسم غفلت از سلامتی روح

تعجب می کنم از گروهی که شب و روز خود را تنها صرف محافظت از جسم نابود شونده می کنند و صبح و شام در از بین بردن بیماریهای جسمانی سعی و تلاش دارند و سخنان پرشکان را اطاعت می نمایند و داروهای بدمزه را می خورند، حتی کوچکترین دستوری که به آنها بدهد .اما سر از اطاعت پزشک الهی در تهیه ملکات فاضله با تکرار اعمال سعادت دائمی و حیات ابدی می پیچند و درمان نفس را آسان و کوچک می دانند. هنگامی که پرده غفلت کنار رود و بیماری های نفس خود را ببینند و دسترسی به دارئی نداشته باشند در این هنگام فریاد از درون ایشان بلند می شود.

تأملی در گلستان سعدی

شخص عالم و صاحب دانشی با منکرین خداوند به بحث و جدال پرداخت هر چقدر با او سخن می گفت و دلیل می آورد او قبول نمی کرد، پس مجبور شد او را رها کند و برگردد شخصی به او گفت: تو با این مقام دانش و ادب چگونه نتوانستی بر او استدلال بیاوری؟ گفت: علم من قرآن، حدیث، سخنان علماء است که او به این ها معتقد نیست و نمی شنود پس دیگر سخنان کفر آمیز او به چه درد من می خورد.